เคยสงสัยมั้ยว่า
ประชากรโลกกว่า 7 พันล้านคน ทำไมต้องเป็นคนกลุ่มนึ้ที่มาเป็นเพื่อนสนิทของเรา
แล้วประโยคที่แม่ชอบพูดว่า "ให้หาเพื่อนดีๆคบนะ" ทำไมสุดท้ายถึงมาเป็นพวกมัน
พวกมันที่บางคนติดผู้ชายไม่มาตามนัด บางคนไปเที่ยวทิ้งเราไว้ที่โต๊ะ บางคนชอบเต้นบ้าๆบอๆ บางคนด่าเราทุกครั้งที่มีโอกาส และบางคนก็เอาแต่ใจตัวเองรับมือยากชิบหาย
เคยสงสัยมั้ยว่าทำไมชีวิตที่เหลือทั้งหมดของเราถึงต้องมาสนิทกับกลุ่มคนกลุ่มนี้ กลุ่มที่มีแต่คนประหลาดประสาทแดกเต็มไปหมด
"ก็เพราะศีลของเรามันเสมอกันไงอีควาย!! ไม่มีใครคบกับมึงได้ดีเท่าพวกกูแล้วค่ะ!!"
เพื่อนคนหนึ่งเคยพูดประโยคนี้ขึ้น ตอนฟังทุกคนยังเถียงกันอยู่เพราะรู้สึกว่ามันไม่จริงหรอก บ้าบอ คนเฟรนลี่อยู่ที่ไหนก็ได้ เรามีเพื่อนใหม่ได้เสมอเท่าที่เราต้องการ เคยลองรู้จักคนกลุ่มใหม่ๆ ลองเจอคนใหม่ๆ ลองคบคนในสังคมใหม่ๆ
และสุดท้ายก็พบว่าเราเป็นเพื่อนกับทุกคนบนโลกได้
แต่เป็นเพื่อนสนิทได้แต่กับพวกมันจริงๆ
มันก็น่าแปลกที่เราสามารถคบมนุษย์กลุ่มหนึ่ง มนุษย์ที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน ไม่เคยเติบโตด้วยกัน ไม่ใช่ญาติโกโหติกาด้านไหนทั้งนั้นได้นานหลายปีขนาดนี้ นิสัยก็ต่างกัน ความชอบก็ต่างกัน ทะเลาะกันบ้าง กัดกันบ้าง นินทากันบ้าง แต่สุดท้ายเราก็รู้สึกว่า
ก็ต้องเป็นพวกมันเนี่ยแหละ
มีแต่พวกมันที่ถึงจะประสาทแดก ไม่มีใครเต็ม มีแต่คนบ้าบอ แต่พวกมันก็ทำให้เราสบายใจได้เสมอ พวกมันคือคนที่ทำให้รู้สึกว่าตรงนี้คือที่ของเรา และไม่ว่าจะมีความสุขหรือทุกข์มากขนาดไหน ต่อให้มันด่าเราจนยับเยินหรือแสดงออกยังไง
แต่มันก็ยังอยู่เคียงข้างเราตลอดมา
บางทีที่แม่บอกว่า "ให้หาเพื่อนดีๆคบนะ"
แม่อาจจะไม่ได้หมายถึงคนที่ต้องนิสัยดีทุกอย่าง ต้องสมบูรณ์ครบทั้งหมด แต่แม่อาจจะหมายถึงคนกลุ่มหนึ่งที่รักและหวังดีกับเรา คอยอยู่เคียงข้างเรา คอยร่วมด่าคนที่ทำเราเสียใจ คอยเล่นบ้าๆบอๆกับเรา คอยยิ้มให้เมื่อเราทำสำเร็จ หรือคอยด่าเมื่อเราทำพลาดไป
ก็คงมีแค่คนกลุ่มนี้ที่นอกจากจะเป็นเพื่อนแล้ว
มันยังเป็นครอบครัวของเราด้วย
ขอบคุณทุกกฏแห่งแรงดึดดูดที่ทำให้ได้เจอพวกมึงนะ
รักเสมอ
ช่า บันทึกของตุ๊ด